-
1 хәтер
сущ.1) па́мять || па́мятныйкүрү хәтере — зри́тельная па́мять
яхшы хәтер — хоро́шая па́мять
хәтер дәфтәре — записна́я (па́мятная) кни́жка
хәтерем начар — па́мять у меня́ плоха́я
2) местно-вр. п. хәтердә, хәтеремдәа) предик. по́мню, по́мнитсяаны күргәнем хәтеремдә — по́мню, как я его́ ви́дел
б) в знач. вводн. сл. по́мнится, припомина́етсяхәтеремдә, бу хәл кич белән булган иде — по́мнится (мне), де́ло бы́ло ве́чером
••хәтер калдыру — обижа́ть/оби́деть
хәтер калдырырлык — оби́дный
хәтер калу — обижа́ться/оби́деться
хәтергез калмасын — не в оби́ду будь ска́зано, не обижа́йтесь
хәтер калучанлык — оби́дчивость
хәтер саклау — стара́ться не обижа́ть, не огорча́ть
хәтер чуалу — станови́ться рассе́янным, забы́вчивым
хәтергә килү — приходи́ть/прийти́ в го́лову, вспомина́ться/вспо́мниться, припо́мниться; восстана́вливаться/восстанови́ться в па́мяти, всплыть в па́мяти
хәтергә сеңү (сеңеп калу) — вре́заться в па́мять, хорошо́ запо́мниться
хәтергә төшерү — см. хәтергә китерү
хәтердә булу — по́мниться; храни́ться, сохраня́ться/сохрани́ться в па́мяти
хәтердә саклау (тоту) — по́мнить (что-л., о чём-л.), запо́мнить (что-л.), (со)храни́ть (держа́ть) в па́мяти (что-л.)
хәтердән чыгару — забыва́ть/забы́ть, позабы́ть, запа́мятовать; вы́бросить из головы́
хәтердән чыгу — забыва́ться/забы́ться, позабы́ться; стира́ться/стере́ться в па́мяти
хәтере калучан — оби́дчивый
хәтерен күрү (табу) — угожда́ть/угоди́ть (кому-л.)
хәтеренә төшерү — напомина́ть/напо́мнить (кому-л. о чём-л.)
- хәтер сандыгыхәтерең бар булсын — (говорится человеку, который (что-л.) забыл и не может вовремя вспомнить) дай бог па́мяти
- хәтергә алу
- хәтергә беркетү
- хәтергә китерү
- хәтердә калдыру
- хәтердә калу
- хәтере өчен
- хәтере өчен генә
См. также в других словарях:
яңгырау — 1. Металл тавышына охшаган көчле, ачык тавыш чыгару 2. Ачык ишетелү, таралу. күч. Нин. б. тәэсир калдыру тавышында ышаныч яңгырый иде 3. Хәтердә булу, онытылмау, һаман колакта ишетелеп тору 4. күч. Таралу, билгеле булу исеме дөньяга яңгырады.… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
белү — 1. Чынбарлыктагы берәр факт, билге, күренешне хәтердә тоту; хәбәрдар булу. Өйрәнелә торган нәрсәне: сабакны, фән өлкәсен һ. б. үзләштергән булу 2. Шәхес яки берәр нәрсә тур. белешмә алу; белем хасил итү. Аңлап алу, төшенү. Өйрәнү бала егыла егыла … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
уку — 1. Хәрефләр яки башка язу билгеләре белән язылган яисә басылган нәрсәне күз белән күреп аңлау, эчтәлеге белән танышу яки тыңлаучылар өчен кычкырып әйтеп бару 2. Нин. б. билгеләрне белү, аңлау нота уку 3. Нин. б. белем үзләштерү, белемгә ия булу,… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
